Opdat we nooit vergeten

Opdat we nooit vergeten

Opdat we nooit vergeten. Het is 2 dagen na mijn geboorte wanneer mijn vader een ambtenaar van de burgerlijke stand schrijft dat zijn dochter Deborah Myriam Siegel een moffenmeisje is geboren. Mijn vader vraagt de ambtenaar wanneer hij zorgt dat mijn vader de Nederlandse nationaliteit…

Een dode Pappa

Een dode Pappa

6 februari 2019 ik word wakker en ik weet dit is de dag die jij hebt gekozen als laatste dag. Dit is de dag dat je ons gaat verlaten, of misschien jezelf, ons kun je niet echt verlaten want je bent er nooit echt geweest:…

4 mei 2021

4 mei 2021

4 mei 2021 en de puin van de WOII lijkt steeds groter te worden. Lang heb ik geprobeerd die puin weg te houden van mijn zijn, maar dat gaat niet. Oorlog klimt in ieder gaatje in iedere vezel van een menselijk bestaan zelfs als het…

4 mei 2020

4 mei 2020

De dagen dat 4 mei nadert zijn altijd enigszins moeilijke dagen voor mij. Vorig jaar was mijn vader net overleden. Pappa was met zijn ouders gevlucht net voor de oorlog vanuit Duitsland naar Nederland en heeft in Westerbork gezeten. Hij was net als mijn moeder…

4 mei 2019

4 mei 2019

4 mei, Samuel en Sarah zitten achterin de auto, ik bespreek zachtjes met Bart hoe we ze gaan vertellen dat we om 20:00 uur 2 minuten stil zijn. We besluiten het ze gewoon uit te leggen. 20 uur is normaal de tijd dat ze er…

chanoeka een herinnering en een nieuwe herinnering

chanoeka een herinnering en een nieuwe herinnering

Zomaar een regenachtige zondag in Zuid-Frankrijk. Saar zit naast mij te tekenen, een Chanoeka ik heb net daarvoor uitgelegd wat Chanoeka is en waarom wij dat vieren. Er komt een vragenvuur van mijn bijna 5-jarige dochter op mij af. Mamma is die tempel er nog…